Saamhorigheid voerde de boventoon tijdens de Bosuilse Caranvalsmis op zaterdag 14 februari. Het thema? De liefde natuurlijk, want het was tenslotte Valentijnsdag. De feestelijk uitgedoste kerkgangers luisterden aandachtig naar de woorden van diaken Rob van Uden, Prins Kees Kènze XV, Jeugdprins Jasper en pages Mandy en Carita. De muziek werd verzorgd door Ulvolume en het koor Joy.

Zonder liefde wordt het pas echt een grote ben-de. Tijdens de Bosuilse Carnavalsmis was er dan ook vooral aandacht voor het belang van warmte en vriendschap. Voorafgaand aan de mis was er een oproep gedaan om Valentijnsboodschappen in te sturen. Een aantal hiervan was in de mis verwerkt. Liefde brengt mensen bij elkaar, net als Carnaval dat kan doen.

Want Carnaval vier je samen. Juist daarom bezoekt Prins Kees Kènze ook graag de mensen die zich zelf niet in het Carnavalsgedruis kunnen storten. In de woorden van Jeugdprins Jasper: “Als je alleen bent, valt er niets te vieren. (…) Als mensen samen, kunnen we de wereld licht en warmte geven.” Verbindingen maken dus, daar draait het om. Dat dat niet altijd zo makkelijk is als het klinkt, bleek uit de reacties op het voorstel van Rob van Uden om de leden van de Bosuilse Raad het askruisje toe te dienen in Bavel… Terwijl juist Carnaval mensen bij elkaar brengt, gaf de diaken in zijn niet zo kort ‘preekske’ aan. “Ga er maar eens goed voor zitten”, had hij al gewaarschuwd.

Maar in het Bosuilendorp zit het wel goed met de saamhorigheid, bleek uit het  zeer persoonlijke slotwoord van Prins Kees Kènze XV. Hierin stond hij stil bij de warmte en hartelijkheid van de Bosuilen die hij persoonlijk ondervindt. Hij wist dan ook nog niet of hij de sleutel van het vorstendom, die hij zich ’s morgens had mogen toe-eigenen tijdens het Interregnum der Vorsten, bereid was weer af te staan. Tenslotte is dit zijn derde en laatste jaar als Prins der Bosuilen. Een rol die hij trots en dankbaar vervult. Prins Kees Kènze XV sprak de hoop uit dat hij net zo veel plezier heeft kunnen geven als hij er zelf aan beleefd heeft.

Na de wegzending en de zegen door diaken Van Uden werd tenslotte de sfeer van onderlinge saamhorigheid symbolisch extra kracht bijgezet met het gezamenlijk zingen van het Bosuilse Carnavalslied ‘De Grimhuyser poort’.