Deze week in de Bosuilenspiegel Diedurik Jaanse (ook wel bekend als Diederik Jansen).
Heej Bosuijle en -linnekes,
Wa un flauwekul allemoal. Mot ik un stukske tiepen over une bosuilenspiegel. Doar hedde ik dus effekes gin zin in, wan nao 4 joare Raadslid zou u me motte kenne. Zo nie, dan motte gem oar eens oanspreke tijdens ut Carnaval of ut verlee en tradities van de Bosuilen bekaiken ! Zedde aan ut skieen: ge kunt me ok vinden bij de Oranjevereniging en af en toe de Durpsraad.
Woarum sej die tradities nu zo belangrijk enne woarum hedde ik er unne hekel aon om te doen wat me gezeet wor? Ik denk dat da te moaken hed mej dun vrijhei die we allemoal heeje en doagelijks ervoaren. We hedde eigenluk te veul keus, nog mer als fruujger ! Wel 20 verschillende brojden bij veul (koeke)bakkers, mir, mir, mir. Moar an de aandre kaant ziedde ok minder, minder, minder …. minder tai, minder tuvree, minder vailug voele, minder contaact meeje durpsgenooten, minder… Tja ut likt steeds verdur ut elkoar te komme ligge .. Ut gat wor steeds grotter, kende ze in t Kielegat al heure zegge (nou kunde natuurlik niet ver genug van de Baviaonen wonen J).
Moar dar kunde zelf ok iets an doen en da is now zo mooij an ut Carnaval: iedur is gelaijk en iedur is welkum wa ge ok wil doen: overal is un plekske vur Ut gaot er immers over: hoe mir mense hoe mir leut en dur zit schot in .. Da hedde wij als road effekes geleej ok op d’n ploat vastgeleejd noar ut ploatske van Pieter Breughel “Carnaval”. En bij mai hellupt ut! (behalve met het Ulvenhouts dialect J) K’lop meej un aander gevuul rond in ut durp en voel me veailig, he contact meej andere mense en ben een tevreej menske!
Dit benne ik, laang van stof en lache om ge wakker te moaken om ins noa te goan denke ovur uw leve. Als ge doar dan goe ovur nadenk, da zei un traditie aigenluk nog zo slecht niej. Da dees na verlup van tai verandert .. ut zei so. We raie ok niet meer meej un op un Perd .. Ik vroag u alle om (wir) meej te doen meej ut Carnaval: up schol , in d’n uptoch, op dun natte dinsdag, d’n donk en blaauwe koamer en te ervoare hoe ut ok al wir is meej elkar ..
‘t Leve kan so simpel zijn……